Een week vliegt voorbij, al kan een week ook lang duren. Bijvoorbeeld als je op je bakker zit te wachten. Vandaag, dinsdag als ik dit schrijf, waren wij alweer in de bakkerij. Ronald durft nou eenmaal niets aan het toeval over te laten en wil graag de oven weer aanhebben op dinsdag. Als er dan iets is, dan kan er in ieder geval woensdag nog een monteur komen voordat we op donderdag weer open gaan. Gelukkig laat onze oven ons, even afkloppen, zelden tot nooit in de steek.

Ook de leveranciers komen weer. Alles is tenslotte opgemaakt voor de vakantie dus er wordt weer meel en bloem geleverd, slagroom, de eierboer komt langs, de paaschocolade staat alweer klaar, vlees en kaas worden gebracht etc. In de tussentijd kan Ronald de bakkerij weer inrichten en kleine dingen doen zoals rozijnen wellen. En de telefoon opnemen. Met grote regelmaat gaat de telefoon. Als we opnemen klinken klanten opgelucht omdat we er weer zijn, maar helaas… Wij vinden dit ook vervelend. Jaarrond open zou mooi zijn, wellicht in de toekomst? Dan hoeven we ook niet te puzzelen met de broodaantallen de dagen voor en de dagen na sluiting. We hebben daar na zes jaar namelijk nog steeds geen lijn in gevonden. De ene dag voor de vakantie hebben we kratten brood over, de andere keer zijn we drie dagen van tevoren al om half 10 uitverkocht. Niets is zo onvoorspelbaar als een mens, maar dat maakt het ook leuk. Wat komt u donderdag als eerste weer halen? Tarwe, Ardeens, 10 granen, Rogge of gewoon lekker een smoske of worstenbroodje? Wij zijn er weer!