Het bloed kruipt waar het niet gaan kan…

En dus gaan we tijdens vakanties natuurlijk naar andere bakkers, maar dit keer ook naar een bakkerijmuseum.

We waren in Overijssel en hebben een rondleiding gehad in het Bakkerij en IJsmuseum van Gerrit Valk, te Hellendoorn. Een authentiek museum met veel passie gerund door oud-medewerkers waar kinderen zelf een broodje mogen bakken; Liz stond er met haar neus bovenop! Het ijsgedeelte was voor mij sowieso nieuw, in het bakkerijgedeelte herkende ik meer. Je zou zo nog maar moeten werken! Het idee van brood maken blijft natuurlijk hetzelfde; grondstoffen samenvoegen, kneden, laten rijzen en bakken. Maar wat ben ik blij dat wij wel ambachtelijk werken, maar dan wel met machines van deze tijd.

Bij de bakker hebben we ons laten verwennen door Twentse krentenwegge en Twentse Kozakken. De krentenwegge lijkt op een goedgevuld krentenbrood en wordt van oudsher aangeboden bij geboortes. De kozak was een echte verrassing! We vonden hem, kritisch als we zijn, er niet heel aantrekkelijk uitzien. De koek was echter heerlijk. Het is een soort opgerolde koek van biscuit met een vulling van jam en botercrème. De buitenkant is afgewerkt met marsepein en geglazuurd met chocolade. We hebben ervan genoten, en ook van de vakantie al missen we ons eigen brood en onze pistolets altijd heel erg. Gelukkig zijn we er weer! Brood is deze dagen soms snel op, bestel vast online, www.bakkerijadams.be, dan ligt het er zeker!